ถ้าไข่ย้อยและดากานดามาเรียนลาดกระบัง .

พึ่งอ่านหนังสือภาคต่อของ กล่องไปรษณีย์สีแดง จบไปสดๆ ร้อนๆ จะเป็นเล่มไหนไปไม่ได้นอกจาก “ไข่ย้อย ดากานดา” ที่ซื้อมาดองนานแสนนาน กว่าจะได้อ่านเวลาก็ล่วงเลยมาหลายเดือน

นี่ไม่ใช่รีวิวหนังสือเรื่องนี้ แต่ก็จะไม่สปอยด์เช่นกัน .แค่ลองตั้งคำถามกับตัวเองดูเล่นๆ ว่าเคยมีคนเขียนหนังสือแล้วมีเรื่องราวพื้นหลังเป็นสถาบันที่เราจบการศึกษามาบ้างหรือเปล่านะ … อย่างในหนังสือที่กล่าวไปข้างต้น เรื่องราวในวัยเรียนของตัวเอกทั้งสองจะอยู่ที่ มช. เป็นส่วนใหญ่ ซึ่งได้รับอิทธิพลจากผู้เขียนที่จบการศึกษาจากที่นั้น บางทีก็แอบคิดเหมือนกันว่าคนที่เขาเรียนอยู่ที่นั้น พอได้อ่านหนังสือเล่มนี้ หรือได้ดูหนังเรื่องนี้แล้ว คงจะมีอารมณ์ร่วมพอสมควร เพราะตัวละครเหล่านั้นต่างโลดแล่นอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เขาได้อาศัยอยู่

แล้วถ้าลองเปลี่ยนเป็นลาดกระบังหล่ะ เรื่องราวมันจะเป็นยังไง .ก็คงเป็นเรื่องของหนุ่มคณะวิศวะ กับสาวคณะสถาปัตย์มั้ง อาจจะมีตัวละครอื่นจากคณะอื่น เช่นเกษตร วิทยา ครุ ว่าไปลาดกระบังนี่ก็มีโลเคชั่นสวยๆ ให้ดำเนินเรื่องได้อยู่นะ ทั้งสถานีรถไฟที่อยู่ใจกลางสถาบันทั้งสองที่ คือพระจอมเกล้า กับหัวตะเข้ ชุมชนเก่าอย่างหัวตะเข้ คลองประเวศ สถานที่ร่มรื่นและติสๆ อย่างในสถาปัตย์ มุมเดินซื้อของกินในตลาดนัดที่สถานีคนเดินพระจอมเกล้าฯลาดกระบัง ยืนอยู่บนดาดฟ้าตึกแล้วดูเครื่องบินบินลงที่สนามบินสุวรรณภูมิ คงจะโรแมนติกน่าดู ผสมด้วยบรรยากาศร้านเหล้าที่เก 4 สมัยก่อน วินมอเตอร์ไซค์ที่บินได้ไม่แพ้กวินโกล์ดทีมชาติ

อันที่จริงก็มีหนังสั้นแนวๆ นี้ออกมาแล้วเหมือนกันแหล่ะ เป็นหนังที่สถาบันเป็นคนเริ่มโปรเจคขึ้นมา ชื่อเรื่องว่า รัก ณ ลาดกระบัง เป็นโปรเจคที่เหมือนจะโดนดองไปแล้ว แต่ก็ทำออกมาจนเสร็จ โดยมีคณะสถาปัตย์เป็นหัวเรือใหญ่ในการจัดทำ โดยมีเรื่องราวของสาวปี 1 คณะอุตสาหกรรมเกษตรที่พึ่งเข้ามาเรียนแล้วต้องไปประสบพบเจอกับชมรมยานยนต์ของวิศวะเพราะอุบัติเหตุรถยนต์ โดยมีพระเอกทั้งจากคณะวิศวะและสถาปัตย์มาแข่งกันจีบนาง ตอนจบอาจจะดูไม่เคลียร์หน่อยๆ หรือว่าเรางงเอง แต่โดยรวมก็ถือว่าดีอะ แต่ว่ายังไมโดน ยังไม่ค่อยอิน ทำไมนะหรอ เพราะว่าคณะเราไม่มีบทไง ฮ่าาาๆ ดูแล้วเหมือนมีกันไม่กี่คณะเองในเรื่อง วิศวะ ถาปัตย์ วิทยา แล้วก็เพราะสถาบันทำมันขึ้นมาเองด้วยไง

ถ้ามีงานเขียนประเภทที่ว่าใหัตัวเอกของเรื่องเรียนอยู่ที่ลาดกระบังทั้งคู่จริงๆ ก็ดีสินะ อย่างน้อยก็ช่วยให้เราได้กลับไปจินตนาการได้ว่าอะไรเป็นอะไรอยู่ตรงไหน สภาพแวดล้อมเป็นยังไง บางทีการอ่านก็เปิดกว้างมากกว่าหนังสั้นหรือภาพยนตร์นะ เพราะมันเปิดโอกาสให้เราได้เติมแต่งทุกอย่างได้ภายในความคิดของเราเอง

หรือว่าจะลองเขียนดูดีมะ จะได้ไม่ต้องรอให้ใครมาเขียนให้ ;)ที่แน่ๆ ต้องมีตัวเอก หรือตัวละครหลักอยู่คณะเกษตร

ช่วยกันคิดชื่อเรื่องหน่อยสิ .