นี่ฉันเอง … ในความทรงจำที่ทับซ้อน .

“… นี่ฉันเองคนนี้
นี่ฉันเองคนเดิมที่ยังรักเธอ …”

ท่อนแรกของเพลงก็พาให้เสียดสีหัวใจพอแล้ว
ยิ่งประกอบไปด้วยเอ็มวีของเพลงนี้อีก
ใช่ เอ็มวีนี้คืออีกส่วนประกอบที่ทำให้เรื่องราวของบทเพลงชัดเจนขึ้น

เพราะสถานที่เหล่านั้นเราเคยใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นจริงๆ
สถานที่ที่ระบุในการ์ดเชิญไปงานแต่งของปอนด์
พระเอกของเรื่องราวนี้นั่นแหล่ะ

“… นี่ฉันรอที่จะได้เจอ ฉันรอที่จะพบเธอ
ไม่ว่านานเเค่ไหนน …”

อันที่จริงเรื่องราวในตอนนั้นเราก็เคยเขียนลงในนี้แล้วแหล่ะ
แต่เพลงและเอ็มวีนี้เหมือนมันสะกิดสะเก็ดแผลเก่า
ให้มันกลับมารู้สึกอีกครั้งหนึ่ง

เราเคยรู้สึกว่าถึงแม้เราจะไม่ได้รักกันเหมือนเดิมแล้ว
อย่างน้อยเราก็ยังคงเป็นเพื่อนกันได้อยู่
แต่แล้วก็เป็นที่ตัวเราเองนี่แหล่ะ ที่ทำให้เธออึดอัด
แล้วมันก็จบลงด้วยการไม่เห็นกันอีกต่อไป

“… นี่ฉันรอที่จะได้เจอ ฉันรอที่จะพบเธอ
ไม่ว่านานเเค่ไหนน …”

เราเจอกันล่าสุดเมื่อตอนทริปของห้อง
หลังเรียนจบมัธยมมาได้แล้วหลายปี
เราดีใจมากที่เธอมาทริปครั้งนี้ด้วย
ถึงแม้จะไม่ได้เดินทางมาด้วยกันแต่แรก
แต่ก็ยังได้มาเจอกันที่นั่น แม้จะช่วงเวลาสั้นๆ ก็ตาม
ก่อนจากกันเราขอให้เธอปลดบล็อก
และกลับมาเป็นเพื่อนกัน (ในเฟส) เหมือนแต่เก่า
และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้ไปเจอเธอ

“… นี่ฉันเองคนนี้
นี่ฉันเองเธอยังจำกันได้รึเปล่า …”

เธอไม่เคยเลือนหายไปจากความทรงจำเลย
ไม่เคยเลยจริงๆ ไม่ใช่เลือกที่จะไม่ลืม
แต่มันยังคงอยู่ตรงนั้น ไม่หายไปไหนสักที

คำว่าส่วนลึกของจิตใจของเธอ
ตอนนี้มันกลายเป็นความรู้สึกของเราไปแล้ว
ความรู้สึกที่ไม่สามารถลบออกไปได้

“… นี่ฉันเองก็ยังได้ข่าว ยังพอรู้ถึงเรื่องราว
นี้่ฉันเองคนนี้ …”

ได้ข่าวว่าเธอมีแฟนตอนเรียนมหาวิทยาลัย
เธอกับเขามีความสุขกันมากมาย
รู้สึกยินดีและรู้สึกว่าเขาโชคดีจริง ๆ
และรู้สึกว่าทำไมเมื่อก่อนเรางี้เง่าแบบนั้น

---

เราเข้าไปส่องในโซเซียลที่เธอไม่ได้เราบล็อกเราตลอด
จนกระทั่งวันนึงเฟสเธอหายไปจากรายชื่อเพื่อน
ไม่สามารถเข้าถึงได้ …

เราเลยพลั้งโพสข้อความออกไปด้วยความน้อยใจ
หลังจากนั้นถึงได้รู้ตัวว่าคงไม่ได้พบเจอกันอีกแล้วจริงๆ นับจากนั้น

---

เราไม่เคยเสียใจเลยนะกับสิ่งดี ๆ ที่มีให้กันตลอดเวลาที่ผ่านมา
ถ้าขอได้หนึ่งอย่าง เราไม่ขอให้เธอกลับมาเป็นเพื่อนเราเหมือนเดิม
เราขอแค่ให้เธอให้อภัยเรากับทุกสิ่งที่เคยทำไปไม่
รู้ว่าเธอยังจำได้ไหม

หรือเธอไม่ใส่ใจและลืมมันไปหมดแล้ว

ฉันนึงสภาพตัวเองในวันที่รู้ว่าเธอแต่งงานไม่ออกจริง ๆ
แต่ก็ยังคงหวังลึก ๆ ว่าเธอจะนึกถึงกันและให้ฉันไปร่วมยินดีด้วย

“… ไม่รู้ว่าเธอจำได้ไหม
กับเรื่องราวของเราคราวนั้น
เเต่ฉันยังจดจำวันเหล่านั้นได้ดี
เเละยังคิดถึง …”

แค่เห็นเธอมีความสุขคือสิ่งเดียวที่ฉันต้องการ
ลงท้ายด้วย ปล.ว่ารักและห่วงตลอดกาล

นี่ฉันเองคนนี้
นี่ฉันเองคนเดิมที่ยังรักเธอ .

เผยแพร่ครั้งแรก : August 1, 2019